Rog
Ik ben een rog
glij gestaag en log
over de zeebodem heen
Weg van het strand
met al dat losse zand
tenen en blote mensenbenen
De octopus gaat achteruit
als ik suizend langsfluit
spuit hij zijn inkt uit
schrijft woorden in de oceaan
Wat een gedicht
het is geen gezicht
dat broddelwerk van hem
Zie mijn dans
ik beweeg met glans
breng het water in vervoering
beroering in het zand
als ik abrupt versnel
koraal wuift vol extase
ik blijf de zeewereld verbazen.